Maximiliaan Maria Kolbe

De Maximiliaan Kolbekerk ligt centraal in de jaren zeventig tot stand gekomen wijk De Vossener. Pal naast de kerk ligt een supermarkt met parkeerplaats. Voor de kerk, aan de overzijde van de Vossenerlaan, staat een lagere school. Rondom de kerk liggen plantsoenen met bomen en heesters. Voor de kerk is het trottoir zeer breed, zodat een soort pleintje ontstaat. Een voetpad leidt naar de achter de kerk gelegen huizen. Aan dit pad ligt ook de ingang van de kerk.

Type

De kerk is een weinig opvallend, horizontaal, bakstenen multifunctioneel gebouw op rechthoekig grondplan, waarin een eenbeukige kerkruimte, eventueel te vergroten met het parochiezaaltje, een kapel, een hall, een sacristie, een bloemenkeuken en bergingen zijn opgenomen.

Bouwgeschiedenis

Toen medio jaren zeventig van de twintigste eeuw in Blerick de nieuwbouwwijk ‘De Vossener’ verrees, werd in 1977 door enige inwoners van deze wijk de ‘Stichting Maximiliaan Kolbe’ opgericht. Het doel van de stichting was te onderzoeken of de oprichting van een parochie mogelijk was. Dit werd, gelet op de ligging van de wijk ten opzichte van Blerick en Hout-Blerick, wenselijk geacht. In februari 1977 was er overleg tussen het bisdom en de Hubertusparochie te Blerick. Hierbij was de kapelaan van die parochie, pater S.J.H. de Hilster betrokken. Hij was belast met de pastorale zorg over de nieuwbouwwijk en was de aangewezen persoon om bouwpastoor te worden. In april 1977 was er opnieuw overleg, nu tussen het bisdom, de Hubertusparochie, de gemeente Venlo en architect Buschmann. Er werd gesproken over een centrumvoorziening. Een supermarkt was reeds in aanbouw. De wens werd uitgesproken om ruimte te reserveren voor een gymnastiekzaal, een kerk en een gemeenschapsgebouw. Het kerkgebouw mocht echter alleen voor sacrale doeleinden gebruikt worden. Tijdens een overleg tussen het bisdom en de Werkgroep Vossener in augustus 1977 werd nogmaals benadrukt dat de kerk niet in verbinding mocht staan met de aanpalende bouwwerken. Ondertussen was de hall van de basisschool ‘het Ritjen’ in gebruik als noodkerk. De oprichting van de parochie vond plaats op 10 november 1978. De parochie werd toegewijd aan de zalige Maximiliaan Kolbe ter herinnering aan allen die voor de vrijheid hun leven gaven. (Kolbe werd in 1982 heilig verklaard). Het feit dat bouwpastoor De Hilster, net als Kolbe, minderbroederconventueel was, heeft die keuze ongetwijfeld mede bepaald. Op 24 juni 1979 werd het noodgebouwtje van de Spaarbank Limburg ingezegend om dienst te gaan doen als noodkerk. Al in 1977 waren de eerste plannen voor een definitieve kerk ontwikkeld, die tussen de 200 à 250 zitplaatsen moest hebben. Buschmann's ontwerp van 13 september 1979 werd behoudens een paar kleine wijzigingen uitgevoerd. De eerste steenlegging vond plaats op 8 februari 1981. De kerk werd gebouwd door aannemersbedrijf Overdevest uit Venlo. De kerk werd op 17 oktober 1978 geconsacreerd door Mgr. Gijsen. In 1986 werden de parochies van Antonius, Hubertus en Maximiliaan Kolbe voor wat betreft de geestelijke bediening aan elkaar gekoppeld, dit vanwege het priestertekort en het teruglopende kerkbezoek. In augustus 1991 dreigde de Maximiliaan Kolbeparochie te bezwijken onder een hoge schuldenlast. Dankzij diverse acties en de hulp van particulieren was deze schuld in januari 1993 echter afgelost.

Eind 2012 is de kerk aan de eredienst onttrokken. Zie http://www.youtube.com/watch?v=3OPXChC_6Ik&feature=em-share_video_user en zal ze worden gesloopt.

Exterieur

De dubbele houten, deels glazen toegangsdeur bevindt zich onder een zware met trespa beklede luifel. De deur vertoont een kruismotief. Rechts van de ingang is de betonnen klokkentoren gebouwd. In de betonnen elementen hangen twee klokken. Aan de voorzijde is een ijzeren kruis gemonteerd, dat deels boven de toren uitsteekt. De kerk is met uitzondering van die toren opgetrokken in gele baksteen die in wild verband is verwerkt en platvol is gevoegd. De dakenpartijen zijn hoofdzakelijk plat. Het kerkschip en de koorpartij hebben echter met leien beklede lessenaardaken met platten. In de zijgevel, die aan de kant van het voetpad ligt, zijn drie raampartijen aangebracht, die vrijwel van het dak tot het maaiveld lopen. Ook in de uitspringende delen van de kapel (achter de toren) en het priesterkoor zijn smalle raampjes aangebracht. Op het dak van de hall en de parochiezaal waren lichtkoepels aangebracht. Vanwege aanhoudende lekkages zijn die inmiddels dichtgemaakt. De gevel van het priesterkoor is blind. Wel zijn er aan die zijde enige raampjes die licht geven aan de bijruimtes. In de hoek van het priesterkoor en de sacristie is een nooduitgang aangebracht. Het dak van het koor is een meter hoger dan dat van het schip. De zijgevels en de strook tussen de daken van schip en koor zijn opgevuld met glas. De kerk beschikt over een kleine patio, die vanuit de diverse ruimte eraan grenzend (spreekkamer, parochiezaal, kerkschip en sacristie) waargenomen kan worden door grote ramen en vensterpartijen. Vanuit het gangetje naar de sacristie leidt een deur naar de patio.

Interieur

Zicht op het priesterkoor

Zicht naar achteren

De dubbele toegangsdeur biedt toegang tot een met bruine plavuizen belegde hall. Deze tegels zijn in alle delen van het gebouw aangewend. De hall heeft een plafond van wit gespoten houtwolcementplaten. Aangezien de lichtkoepels zijn verwijderd is de hall tamelijk donker. Naast de deur, in een ondiepe nis, ligt de Maximiliaan Kolbekapel. Op een bakstenen voetstuk staat een beeld van de heilige. Bij de kapel staat ook het wijwatervat en hangt de gedenkplaquette ter ere van Kolbe. Vanuit de hall heeft men toegang tot een berging, twee toiletten, de parochiezaal en de kerk. Een dubbele, houten deur met bovenlicht scheidt hall en schip. Vier zware, houten spanten bepalen het interieur. De spanten, die het dak schragen, lopen door tot op de vloer. Haaks op deze spanten staan vier kleinere spanten die het dak van het priesterkoor dragen. Een middenpad loopt vanuit de toegangsdeur naar het altaar. Aan weeszijden staan twee bankenrijen. Onder de banken ligt vloerbedekking. Het opgaand muurwerk is uitgevoerd als schoon metselwerk in wild verband. De plafonds van het schip zijn vervaardigd van constructietriplex. De grote raampartijen, m.n. aan de zijde van de patio, zorgen dat de kerk veel licht ontvangt. Op bescheiden schaal is glas-in-lood toegepast. Opmerkelijk zijn de verzonken radiatoren en de ‘Dauerluftung’. Het schip kan naar believen vergroot worden door de schuifwand in de achterwand te openen, waardoor de parochiezaal bij de kerk getrokken kan worden. Deze zaal is op dezelfde manier uitgevoerd als het schip. Alleen het plafond is lager. Eveneens achter in de kerk is een Mariakapel gecreëerd in een rechthoekige uitbouw. Het priesterkoor, dat zich twee treden verheft boven het niveau van het schip, heeft een schrotenplafond. De treden zijn uitgevoerd in gepolijst hardsteen. Centraal staat het altaar. Het tabernakel staat links in een zijkapelletje. De doopvont staat rechts van het altaar. De ruimte daarnaast is gereserveerd voor het zangkoor.

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).

Orgel

Geen gegevens voorhanden.