Foto: september 2017

Ruimtelijke context

Het complex ligt verscholen achter de panden van de Brusselsestraat en is slecht bereikbaar via een toegangsboog en een normaliter gesloten hek. In het uitgestrekte gebied liggen ook de oude ruïne Dal van Josaphat, het klooster van de Broeders van Maastricht, de Beyart, en een prachtig tuinpark.

Geschiedenis

In de tuin van het klooster van de Broeders van Maastricht (de Beyart) bouwde Alphons Boosten in 1937 een hospitaalgebouw, meestal aangeduid als Sint-Lydwinaziekenhuis. Het gebouw is wellicht geïnspireerd door het in 1928 opgeleverde sanatorium Zonnestraal van Jan Duiker. Boosten ontwierp een gebouw met twee vleugels in functionalistische stijl, bestaande uit betonnen kolommen en leggers, opgevuld met witgepleisterde, bakstenen muren. De ranke stalen kozijnen van deuren en vensters zorgen voor een zee aan licht. Aan de westzijde bevindt zich een kleine kapel als aanbouw. De zuidvleugel werd in 1950-52 door Boosten herbouwd, nadat deze in 1944 door een Duitse bom was vernield.

Exterieur

De kapel. Op de achtergrond een deel van de gevel van klooster de Beyart. Foto: september 2017

Interieur

Kapel

Altaar. Foto: september 2017

In de kapel zijn mooie schilderingen aangebracht van de benedictijn François Mes met als thema de H. Lydwina. Helaas zijn delen van bepaalde schilderingen aan het oog onttrokken door een witte plaat.

Bron: website van de Broeders van Maastricht.

Schildering in de absis, nu grotendeels onttrokken aan het oog door een witte plaat. Lydwina ligt op haar ziekbed en Maria, Jezus en engelen wachten haar op in de hemel.

Zicht naar achteren met een deel van de bovenverdieping.