HOME
ZOEKTIPS
LINKS en LITERATUUR
ORGELS
LAATSTE WIJZIGINGEN
OVER ONS
DONATIES


LAATST BIJGEWERKT OP 13-03-2024

Pius X

Ga naar de site van de patroonheilige
 
Parochie/kerkgemeente: Verschijning van de Onbevlekte Maagd en H. Pius X
Dekenaat/kerkverband: Heerlen
Soort gebouw: Voormalige parochiekerk
Plaats: Molenberg
Gemeente: Heerlen
 
Adres: Voskuilenweg 82
Postcode: 6416 AL
 
Kadastrale gegevens: Heerlen 01 M 355
Bouwpastoor/bouwpredikant: A.A.R.H. Corbeij
 
Architect(en):
 
Huidig gebruik: Gesloopt!!

Altaar, hardsteen, Th. Boosten, 1962. Tombe-altaar op een stipes, die even groot is als de tombe en zich sterk naar beneden verjongd.

Doopvont, koper, Th. Boosten (?), 1962. Op een roodgeaderde marmeren basement staat op een conische zuil een lichtwelvende cuppa met gelijkvormig deksel, gedekt door een kruis.

 

Luchtfoto. Bron Rijckheyt, centrum voor Regionale Geschiedenis

Ruimtelijke context

De Pius X kerk lag aan de rand van de wijk op een kerkeiland in de zichtassen, die worden gegeven door de doorgaande weg. Mede doordat de kerk op een natuurlijke verhoging lag, was de kerk rondom goed zichtbaar.

Type

De niet-georiënteerde zaalkerk was opgetrokken in baksteen en breuksteen en lag onder een oplopend plat dak. Het koor was gemarkeerd door een hoge, vrijwel losstaande sluitmuur. De axiale opstelling was iets asymmetrisch en de doopkapel stond voorin de kerk, naast het priesterkoor.

Bouwgeschiedenis

Theo Boosten ontwierp een kerk in 1959. De eerste steen werd op 30 juni 1961 gelegd. De ingebruikname geschiedde door deken Mgr. H. Bemelmans op 14 december 1962 en de consecratie tenslotte was op 7 juli 1963 door mgr. Moors. Reeds in 1960 was besloten de campanile voorlopig niet te bouwen. Wel kwam de aangebouwde pastorie gereed, in een zogenaamde bungalowstijl. Boosten tekende ook de inrichting van de kerk.

Veranderingen

In 1979 plaatste men een vouwwand tussen de dagkapel en de kerk. Sinds 1983 werd de kerk, behalve bij exceptionele gebeurtenissen, niet meer gebruikt, omdat de dagkapel volstond. Er ontstonden plannen om de kerk te verkleinen en gedeeltelijk ook voor andere doelen te bestemmen. Maar omdat de verbouwingen te kostbaar zouden zijn en ook vervanging te duur was, bleef alles zoals het was. In 1991 werden de bereikbare ramen in het portaal en de koorafsluiting vernield en vervangen door perspex. Vervolgens werd een gewaagd plan ondernomen, de kerk tot een pastoraal centrum om te bouwen, het Jozef Santocentrum, naar de wereldlijke naam van Pius X. Vanaf 1992 kreeg het idee meer gestalte, maar hoewel het enthousiasme van de initiatiefnemers groot was, bleven de fondsen achter bij de verwachtingen. Toen het bisdom bovendien grote vragen had over de behoefte aan een dergelijk groots opgezet centrum, viel de bodem onder het plan uit en in 1995 werd besloten, de kerk te sluiten. Al was officieel de kerk al sinds 1992 aan de eredienst onttrokken, in 1996 vierde de parochie er de laatste mis. In dit jaar ondernam een projectontwikkelaar pogingen, om door appartementen en voorzieningen voor diverse (para)medische instellingen ruimtes in de kerk te projecteren het gebouw te behouden, maar ook dit bleek financieel niet haalbaar. In 1998 volgde de sloop van het gebouw.

Exterieur en interieur

Luchtfoto. Bron Rijckheyt, centrum voor Regionale Geschiedenis

De kerk was opgetrokken in baksteen, met aan de koorsluiting een aantal muren in breuksteen. Het platte dak liep op richting koor. De kerk was bereikbaar door trappen, die naar een portaal aan de zijkant van de frontgevel leidden. De koorafsluiting bestond uit een drietal gebogen muren, die werden verbonden door een lichtstraat. Links van de kerk lag de pastorie. De kerk kende een axiale opstelling in drie bankenblokken, die gericht waren op het presbyterium. Rechts van het koor lag de doopkapel, die als een zij-altaar was geopend naar de kerk. De dagkapel lag links in de kerk. De dagkapel en de doopkapel waren afgesloten met een gebogen sluitmuur. De beide zijmuren daarvan liepen gedeeltelijk door in de kerk, zodat het presbyterium deels was afgesloten door deze muren. Licht werd in de kerk toegelaten door verticale lichtstraten in de zijmuren, die zo waren geplaatst, dat de straten op het altaar waren gericht. In de kerk lag een plastic dekvloer, het koor was met hardsteen bekleed. Op de trappen en bordessen lag basalt.

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003)

Pius X
Pius X
Pius X