Foto: november 2006

Ruimtelijke context

 

De Blijde Boodschapkerk staat aan de rand van de woonwijk Rolduckerveld. De kerk ligt, omgeven door grasvelden en struiken op een ruim perceel met aan de voorzijde een plein. Tegen de zuidgevel staat de pastorie.

Type

Georiënteerde in breuksteen opgetrokken rechthoekige zaalkerk met zijbeuk, toren en absis. De banken zijn axiaal opgesteld.

Bouwgeschiedenis

Noodkerk

Gelegen aan de Zonstraat. Noodkerk ‘De Zon’ werd in 1964 gemeenschapshuis.

Huidige kerk

De Blijde Boodschapparochie werd in 1963 opgericht. M.G.E. Hoen uit Maastricht werd aangetrokken als architect. Aannemersbedrijf Beugels uit Oirsbeek werd na aanbesteding het werk op 21 oktober 1963 gegund. De financiering werd mede ondersteund door de K-3. Mgr. Van Odijk plaatste op 19 september 1964 de gedenksteen. Circa vier maanden later op 9 januari 1965 wijdde Van Odijk de kerk in. Tevens werd bouwpastoor Albert geïnstalleerd tot pastoor. De nieuwe kerk had 760 zitplaatsen. De liturgische dispositie was vernieuwend. Doopvont, vieringaltaar en tabernakel stonden op een lijn op het koor. Er was enkel een houten, verplaatsbaar altaar om de kerk ook voor de uitvoering van oratoria geschikt te maken. De grote kerkdichtheid in dit deel van Kerkrade waar de neoromaanse Sint-Pieterskerk en H. Hartkerk lagen, alsmede de na-oorlogse O.L. Vrouw Tenhemelopneming, Jozef en Norbertus en Blijde Boodschap, bracht de algemeen-econoom van het bisdom er reeds in 1971 toe om te denken aan een herbestemming voor de Blijde Boodschapkerk, die eventueel sportzaal kon worden van de nabij gelegen school.

Glas-in-loodwand

Foto: Job van Nes, december 2008

Een bijzondere plaats in de kerk neemt de grote glas-in-loodwand in, die het laatste ontwerp was van de Maastrichtse glazenier Jérôme Goffin. Deze wand bepaalt in hoge mate de sacrale sfeer van de Blijde Boodschapkerk. Hoen en Ubachs hadden expres deze wand voor glaskunst geschapen. Goffin kreeg de opdracht een tekst uit het Lucas-evangelie IV 17-19 te verwerken, waarin Christus de profeet Isaïas (61:1) aanhaalt: ‘De geest van Jahweh, mijn heer, rust op Mij, want Jahweh heeft Mij gezalfd; Hij heeft Mij gezonden om armen de blijde boodschap te brengen, om te verbinden wiens hart is gebroken, aan gevangen verlossing te melden, aan geboeiden bevrijding; om het genadejaar van Jahweh te preken, de dag der wraak van onze God’. Goffin gebruikte voor zijn raam antiek glas. De ontwerpen besprak hij met Hubert Felix uit Maastricht, in wiens atelier het raam uitgevoerd werd. Goffin zelf heeft het niet meer mogen aanschouwen. Hij stierf kort na het gereedkomen van zijn ontwerp. Zijn vrouw Tonny Goffin-Viegen vervaardigde de werktekeningen en hield toezicht op de uitvoering. Het raam is vijftien banen gevat van 120 bij 800 cm tussen de betonnen pijlers van de noordgevel. De totale oppervlakte bedraagt ca. 120 m².

Veranderingen

Voor de binnenmuren van de kerk waren poraluxblokken gebruikt. Zeker als dit materiaal hoogkant verwerkt werd, konden er problemen rijzen met betrekking tot de stabiliteit van het gebouw. In ’s-Hertogenbosch was de Lucaskerk, die ook met poraluxblokken was opgetrokken, ingestort. Onderzoek uitgevoerd door bouwkundig ingenieur Tholenaar uit Amsterdam bracht aan het licht, dat in tegenstelling tot de Nicolaaskerk te Venlo, bij de Blijde Boodschapkerk eveneens gevaar dreigde. Derhalve werd in overleg met architectenbureau Hoen en aannemer Beugels besloten de spouwen met beton vol te spuiten. Dit werk werd in 1972 uitgevoerd. In 1989/1990 werd het parochiezaaltje, dat de verbinding vormt tussen pastorie en kerk aan twee zijden uitgebreid.

Op 26 februari 2012 werd de kerk (helaas) aan de eredienst onttrokken. De toekomst van het gebouw met zijn prachtige ramen was lang hoogst onzeker. Na veel protesten, ook van natuurorganisaties, werd in januari 2023 helaas begonnen met de sloop van het gebouw. Wat er met de prachtige ramen gebeurt is ons niet bekend.

Exterieur

 Foto: november 2006

Voor de Blijde Boodschapkerk staat een imposante klokkentoren, die met een gang met de zijbeuk verbonden is. De ongelede toren heeft een rechthoekig grondplan. Breukstenen lisenen lopen van het maaiveld tot het betondek dat als dak fungeert. Tussen de lisenen zijn verticale banen beton zichtbaar. De toren heeft langgerekte smalle galmgaten. Op de toren staat een kruis. De gevels van de kerk staan op een betonnen plint. Een soorgelijke betonnen band vormt de daklijst. Drie andere lijsten lopen als spekbanden door de breuksteenmuren. De banden bepalen de hoogte van bepaalde onderdelen van het gebouw. De zij-ingang ligt tussen de plint en de eerste band; de grote raampartij tussen de plint en de derde band; de zijbeuk is niet hoger dan de tweede band etc. De hoofdingang ligt in de gesloten voorgevel. Twee dubbele houten deuren bieden toegang tot de kerk. In de linker bovenhoek zijn drie rechthoekige ramen aangebracht. De noordgevel heeft daarentegen een vrij open karakter door de grote glaswand met zijn betonnen tracering. Op de hoek van deze gevel bevindt zich tevens een zij-ingang. Tegen de blinde oostgevel staat de halfronde absis, die gelijk een bastion, iets boven de kerk uitsteekt. De absis heeft aan de buitenzijde geen ramen. Onzichtbaar vanaf de straat is wel een raampartij in de rechte sluitmuur van de absis op het plattedak van de kerk gemaakt. De zuidgevel is door het complex van pastorie, kapelanie en zaal grotendeels aan het oog onttrokken. De overgang van toren naar kerk is opgebouwd uit met glas gevulde betonnen claustra’s. De rechtgesloten zijbeuk heeft een plat dak, waarop drie glas-in-beton lichtkoepels liggen. In de gevel van de kerk zijn vier rechthoekige vensters aangebracht.

Interieur

Zicht op het priesterkoor. Foto: Job van Nes, december 2008

Zicht naar achteren. Foto: Job van Nes, december 2008

Achter de hoofdingang ligt een tochtportaal, dat met glazen deuren van de kerk is gescheiden. Vanuit het portaal is ook de zijbeuk, die als dagkerk fungeert, bereikbaar. De vloeren van kerk en zijbeuk zijn van uitgewassen beton. De binnenwanden zijn opgetrokken in poraluxblokken. De plafonds in de zijbeuk en het priesterkoor zijn gestukadoord. De overige plafonds zijn van hout. Tegen de achterwand staat de betonnen zangtribune. Het zijportaal in de rechterhoek is niet meer als zodanig in gebruik en dient als rommelhok. De banken zijn in vier rijen axiaal opgesteld. Het koor strekt zich uit over de hele breedte van de kerk, maar bestaat uit twee niveau’s. Het eerste niveau verheft zich drie treden boven de kerkvloer. Rechts staat het tabernakel, links in in een cirkelvormige verlaging het doopvont geplaatst. Het tweede niveau van het koor bevindt zich in de absis en is wederom drie treden hoog. Daarop staat het houten vieringaltaar. Twee betonnen U-constructies schragen het muurwerk van de absis en markeren tevens het priesterkoor. De achterwand aan weerskanten van de absis is door korfboogjes met elkaar verbonden  wandpijlertjes geleed. De zijbeuk is door een reeks betonnen pijlers met daartussen gordijnen van de kerk gescheiden. Op een trapeziumvormig hardstenen supedaneum met daarboven en dito verlaagd, houten plafond, staat een hardstenen altaar. Achter het supedaneum staat een reeks onderling verbonden betonnen pijlers die als zichtwand fungeren.

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003). Orgel Na de sluiting van de H.H. Jozef en Norbertuskerk in 1992 werd het orgel uit die kerk in De Blijde Boodschap-kerk geplaatst. Het betreft een manuaal unit-orgel van L. Verschueren uit 1963.