Van oktober 1944 tot maart 1945 lag Boukoul onder het bereik van het Engels geschut. De Duitsers hadden zich er zwaar verschanst. Als gevolg daarvan hadden dorp en kerk veel te lijden van het granaatvuur. De Duitsers bliezen op 28 februari, één dag voor de bevrijding, de toren en het daaraan grenzende deel van de kerk op, waardoor de toren geheel, de kerk voor een deel verwoest werd en alle gewelven instortten. De kerk bestond toen precies 10 jaar. Ondanks de maanden tevoren genomen maatregelen, werd ongeveer de hele inventaris van de toren en de kerk zoals meubels, orgel, uurwerk, kruisweg enz. vernield. Zelfs van de liturgische gewaden was zo goed als niets meer over, want het dorp was geëvacueerd en de Duitsers konden stelen wat ze wilden.
Bron: Verwoeste kerken in Limburg/ A. van Rijswijck, pr.
