Van de sinds 21 oktober 1944 in de buurt neergekomen granaten heeft geen enkele de kerk beschadigd. Op 25 oktober werd een lading springstof in de toren aangebracht, die deze moest laten springen. De pastoor vroeg en kreeg hulp van enkele Duitse soldaten (de mannen van het dorp moesten onderduiken) om de verplaatsbare inventaris van de kerk zoveel mogelijk in veiligheid te brengen. Zelfs het nieuwe uurwerk uit 1943 werd door hen uit de toren gehaald en in de kelder opgeborgen. Zodoende is door het opblazen van de toren van de inventaris alleen de communiebank verloren gegaan, de kerkbanken die er ter bescherming tegenaan geplaatst waren en de mooie gebeeldhouwde preekstoel uit 1724. Een schilderij van O.L. Vrouw van Altijddurende Bijstand, dat achter in de kerk hing, bleef ondanks vernieling en puin rondrom, ongerept.

Bron: De verwoeste kerken in Limburg / A. van Rijswijck, pr. - 1946