Van 15 september 1944 tot eind januari 1945 had de kerk te lijden van geallieerd granaatvuur. Toren en schip werden herhaaldelijk getroffen. Doordat de spits van de toren op de kerk viel, zijn drie traveeén van het middenschip en enkele van een zijschip ingestort en hebben andere geleden. Van de inventaris gingen de meeste kerkbanken en een oude biechtstoel verloren. De ramen uit het atelier van Nicolaas gingen eveneens alle verloren. Het orgel was tevoren zoveel mogelijk gedemonteerd en is daardoor ten  dele gered.

Bron: De verwoeste kerken in Limburg / A. van Rijswijck, pr. - 1946