Kapel Koningin van de Vrede

Ruimtelijke context

De kapel ligt in het centrum van Kerkrade midden tussen de bebouwing.

Type

Rechthoekige, ruime en moderne kapel met klokkenstoel.

Geschiedenis

Vlak na de bevrijding werd in Kerkrade een comité gevormd onder leiding van de heer E. Beel (aalmoezenier van Sociale Werken) met als doel een klooster en kapel op te richten als oorlogsmonument. In een brief aan de gemeente omschreef aalmoezenier Beel de plannen als volgt: 'Inderdaad ligt het in onze bedoeling aan deze stichting het karakter te geven o.a. van oorlogsmonument, en wel in de meeste fijne vorm: voortdurende dankzegging voor alles wat Kerkrade misdaan werd; gebed voor oorlogsslachtoffers en verminkten, voor levenden in het heden en voor hen die Kerkrade bevolken zullen.' Vervolgens werd op 17 september 1945 de stichting 'Koningin van de Vrede' opgericht.

Op 19 september 1945 schreef de stichting een brief aan het gemeentebestuur 'met het verzoek om het pand Hoofdstraat 20 beschikbaar te willen stellen als voorlopige huisvesting voor de zusters'. Na goedkeuring van de gemeente werd het pand gekocht. Op 18 februari 1946 werd begonnen met de restauratie. Besloten werd om in dit klooster enkele zusters Clarissen te huisvesten, omdat hun klooster in Ammerzoden tijdens de oorlog was weggebombardeerd. Op 15 augustus 1946 werden twaalf zusters Clarissen (waaronder twee buitenzusters) plechtig ingehaald. Deken De Hesselle liet de deur van de dekenale woning wijd openzetten om de zusters te begroeten en aalmoezenier Beel heette namens de gehele bevolking de zusters welkom. In de namiddag werd het Allerheiligste plechtig vanuit de Sint-Lambertuskerk naar het kapelletje aan de Hoofdstraat overgebracht.

Het Limburgs Dagblad berichtte op 9 augustus 1946: 'Zeer velen hebben in de voorbije maanden hun bijdrage gegeven om deze nieuwe stichting in Kerkrade mogelijk te maken. Door hen allen is dit oorlogsmonument gebouwd als een uiting van dankbaarheid jegens God voor de komst van den vrede. Daarom zal gedurende een week na den intocht elken morgen de Heilige Mis worden opgedragen voor de weldoeners. Mogen velen in hun nood den weg vinden tot dit eenvoudige klooster waar de Zusters offeren en bidden voor het welzijn der Kerkraadsche gemeenschap.'

Het monument is op 30 april 1950 (Koninginnedag) onthuld. Tijdens deze plechtigheid dankte aalmoezenier H. Lumley (voorzitter van het comité) iedereen die had bijgedragen aan de totstandkoming van dit beeld. De Zuid-Limburger omschreef de plechtigheid als volgt: 'Burgemeester Lempers richtte zich vervolgens tot de aanwezigen en sprak zijn vreugde uit over de gelukkige combinatie, dat op het feest van Onze Landsvrouwe Kerkrade een monument onthulde dat van sprekende en blijvende waarde zou blijken te zijn. Geen zuil of welke symbolische voorstelling ook, maar een beeld van de Moeder der Moeders. Hij herdacht vervolgens hen die de bevrijding niet mochten smaken, en wees erop dat dit beeld van de Koningin van de Vrede steeds moest zijn een herinnering aan de angstige dagen van bitter oorlogsgeweld. Hij besloot met de oproep aan de Kerkraadse bevolking steeds bij het passeren van dit beeld te denken aan hen die ons ontvielen en vooral aan datgene wat door hemelse voorspraak Kerkrade bespaard bleef.'