De oude, zuiver romaanse toren bleef staan tot 22 november 1944, toen de Duitsers hem opbliezen. Het vierkante metselwerk was 7 meter breed en 7 meter diep. De muren waren 1,60 meter dik en reikten tot een hoogte van 20 meter, waarbij dan nog eens 20 meter te rekenen was voor de spits. Het was een zogenaamde Siegfried- of verdedigingstoren. Aan de voorzijde was geen ingang. Men kon alleen aan de zuidkant binnenkomen, waar een deur was van slechts 90 cm. breed. Toren zowel als kerk stonden onde bijzondere hoede van Monumentenzorg. Terwijl de toren door het opblazen volkomen was vernield, het middenschip van gewelven en dak ontdaan en elk der twee zijbeuken beschadigd werden, bleek het priesterkoor met de prachtige oude gewelfschilderingen te herstellen.

Bron: De verwoeste kerken van Limburg/A. van Rijswijck, pr. - 1946