Al in 1942 waren de grote klokken onder protest uit de toren gehaald. In mei 1994 was de pastoor door de SD enkele dagen gearresteerd en in september 1944 werd de hele streek onder burgerlijk Duits gezag geplaatst omdat de streek van Den Haag was afgesloten. Dit had plunderingen en deportaties tot gevolg. Vanaf oktober 1944 tot maart 1945 lag Swalmen onder granaatvuur van de geallieerden, waarbij zeker 12 burgers werden gedood. Op 30 januari 1945 werden de burgers gedwongen geëvacueerd naar Groningen en Friesland, waarna de Duitsers naar hartelust konden plunderen. De pastoor bleef met 300 ouderen uit Beesel en Swalmen in een noodlazaret in de moutfabrieken, waarbij 16 mensen stierven. Ongeveer 400 burgers wisten zich verborgen te houden. Op 7 februari bliezen de Duitsers zonder enige militaire noodzaak de toren van de kerk op. Al hetgeen van de kerkbezittingen, dat niet van te voren was begraven ging verloren.

Bron: De verwoeste kerken van Limburg / A. van Rijswijck