Klooster Zonneborgh van de Missiezusters Dienaressen van de H. Geest, Treebeek

Foto: juli 2009

Ruimtelijke context

Het kleine klooster ligt naast het voormalige Barbaraklooster in het centrum van Treebeek, een een laan met lindebomen.

Locatie

Type

Klein bakstenen gebouw in expressionistische vormen.

Geschiedenis

In het pand was vroeger het Groene-Kruisgebouw gevestigd. Toen het oude klooster te groot werd verhuisden de zusters in 1992 naar hier.

De Missiezusters Dienaressen van de Heilige Geest vertrokken na bijna honderd jaar uit Treebeek. Op 15 december 2016 trok de laatste non de deur van klooster Zonneborgh achter zich dicht.

Het klooster bood op dat moment onderdak aan nog maar drie zusters, die allen inmiddels een stuk in de 80 waren. Twee van hen gingen naar het moederhuis van de 49 zielen tellende congregatie in Uden; de ander vertrok naar Tilburg.

De zusters namen op 11 december 2106 afscheid van de parochie tijdens een mis in de Barbarakerk. Aansluitend was er nog een afscheid voor genodigden.

In februari 1918 kwamen de eerste twee zusters naar Treebeek. Hun komst was toen hard nodig vanwege de opkomende mijnindustrie. Zoals op zoveel plaatsen kregen de zusters ook hier een belangrijke rol bij het onderwijs en de ziekenzorg. In 1926 openden ze in de Zonnestraat in Treebeek het nieuwe Antoniusklooster. Toen de mijnen dichtgingen en ook het aantal roepingen drastisch terugliep, ging het ook met het kloosterleven in Treebeek steeds verder achteruit.

In vogelvlucht van 1918 tot 2016

Eind 1917 vraagt pater Pozzi in Treebeek aan de bisschop van Roermond om religieuzen, want in dit “mijnstadje” ligt een groot arbeidsveld voor hen gereed. De bisschop verwijst hem naar Steyl, waar Pater Arnold Janssen in 1889 onze congregatie heeft gesticht: Missiezusters Dienaressen van de H. Geest (SSpS)

Het overleg tussen pater Pozzi en het bestuur van de SSpS in Steyl verloopt positief, er worden 8 tot 10 zusters beloofd! Op 7 februari 1918 komen de eerste twee naar Treebeek, waar de Staatsmijn Emma hen een dubbele mijnwerkerswoning beschikbaar stelt. De zusters kunnen ook in dit mijnstadje hun missie-idealen inzetten op het gebied van gezondheidszorg, onderwijs, pastoraal en sociaal werk en het doorgeven van onze spiritualiteit.

De Staatsmijn, met zo’n vijfduizend arbeiders, belooft een goede  medewerking.

Vooral de “Bewaarschool”  voorziet in een grote behoefte. De eerste dag komen er  122 kinderen! In de wijkverpleging komt het sociale aspect sterk naar voren, evenals in het onderwijs. Verder werken de zusters in het Basisonderwijs, de Naaischool, Huishoudschool. De buitenschoolse vorming “Mater Amabilis” biedt veel mogelijkheden voor contacten met jonge mensen. In 1946 begint de Mulo. Dat de school een goede naam heeft blijkt wel uit het feit dat deze Mulo “De Universiteit van Treebeek” wordt genoemd!

Aangezien het werk toeneemt en het aantal zusters groter wordt, is de behuizing gauw te klein. In 1925 wordt begonnen met de bouw van een klooster in de Zonnestraat. Dit wordt 2 maart 1926 ingezegend en draagt de naam “Antoniusklooster”.

Verschillende jonge vrouwen uit Treebeek zijn bij ons ingetreden. De laatste is Francien v.d. Bergen (1964). Zij heeft 13 jaar in Togo gewerkt, vooral voor gehandicapte kinderen. In maart van dit jaar heeft zij daar afscheid genomen en heeft hier o.a. een taak binnen het bestuur van de Nederlandse tak van onze congregatie.

Rond 1960 -1970  vermindert het aantal religieuzen en worden de activiteiten door leken overgenomen. De communiteit wordt kleiner, het Antoniusklooster wordt te groot. In 1991 verhuizen de zusters naar het verbouwde “Groene Kruis”, de “Zonneborgh”.

Exterieur

Foto: juli 2009