Michaël (nieuwe kerk)
Ga naar site van het gebouw c.q. de parochieParochie/kerkgemeente: | Stadsparochie H. Martinus |
Dekenaat/kerkverband: | Venlo |
Soort gebouw: | Parochiekerk en mulicultureel centrum |
Plaats: | Venlo |
Gemeente: | Venlo |
Wijk: | 't Ven |
Adres: | Straelseweg |
Bouwpastoor/bouwpredikant: | Pastoor Kunnen |
Kunstenaar(s): | |
Huidig gebruik: | R.K. Kerk annex multifunctioneel centrum |
Foto: Thomas Joosten, augustus 2007
Foto: Thomas Joosten, augustus 2007
In een tijd waarin vooral gesproken wordt over het sluiten en slopen van kerken, is uit Venlo een tegendraads geluid te horen. In de wijk ’t Ven is een nieuwe kerk gebouwd, die deze maand door bisschop F. Wiertz officieel wordt ingewijd. De kerk is onderdeel van een Multifunctioneel Centrum en wil vooral een thuis zijn voor de parochianen. |
Pastoor Tjeu Kunnen over nieuwe kerk 't Ven: "Hier kunnen mensen zich thuis voelen" door Frans van Galen Vorig jaar maakte de slopershamer korte metten met de Sint Michaëlkerk in het Venlose kerkdorp ’t Ven. Het gebouw uit de jaren zestig van de vorige eeuw wordt omschreven als koel, donker en véél te groot. Omdat het noodzakelijke onderhoud ook handenvol geld zou gaan kosten, werd nieuwbouw een optie. Als onderdeel van een groter plan. Want naast de kerk had ’t Ven behoefte aan een vernieuwde school, een nieuwe peuterspeelzaal en gemeenschapshuis. Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad, maar de ‘Multifunctionele Accommodatie ’t Ven’ (MFA) staat er nu. Pastoor Kunnen en de kerkmeesters Jan de Jong en Jan Goedmakers zijn er blij mee. “Tien jaar zijn we bezig geweest met de gemeente en andere betrokken instanties”, zegt kerkmeester Jan Goedmakers in de in aanbouw zijnde kerk. Hij straalt daarbij een blijmoedige tevredenheid uit maar op de achtergrond hoor je onwillekeurig een verzuchting. Geen wonder: “De laatste vier jaar ben ik dagelijks met de kerk en alles wat er bij komt kijken bezig geweest.” Collega Jan de Jong doet zeker niet voor hem onder. Het project was dan ook vrij omvangrijk en complex. Het begon met de toestand van de oude kerk. Pastoor Kunnen: “Bouwpastoor Kierkels heeft in de jaren zestig groots werk verricht. Niet alleen voor de parochie en -kerk, maar voor de hele wijk. Die heeft hij mee helpen opbouwen. De kerk die hij realiseerde was een typische jaren zestig kerk. Veel beton en gebouwd op de groei. Er waren 800 zitplaatsen. Voor een dorp met 2000 inwoners in deze tijd wel erg groot. Al was de kerk niet erg oud, aan onderhoud moest er in de toekomst heel wat gebeuren. Was die kerk het waard? Een overweging waarop wij ten slotte nee hebben gezegd.” Er werd nog gekeken of met de nodige aanpassingen aan de bestaande kerk een oplossing te vinden was. Maar ook deze optie bleek voor het kerkbestuur geen optie te zijn. Een alternatief diende zich aan. De gemeente wilde gaan sleutelen aan de kern van ’t Ven. Het kerkbestuur sloot zich bij deze plannen aan. Het uiteindelijke resultaat: de basisschool, peuterspeelzaal, gemeenschapshuis én kerk zouden samen in één Multifunctionele Accommodatie worden ondergebracht. De parochie was een belangrijke partner in die zin dat de grond waarop de Accommodatie gerealiseerd zou worden haar eigendom was. Desondanks of juist daardoor ging het er in de overlegrondes volgens pastoor Kunnen soms spannend aan toe. Waarvan Goedmakers een sprekend voorbeeld weet te geven: “Ons werd eens gezegd: ‘Je kunt instappen op de trein of niet. Maar als deze trein vertrokken is, komt er geen volgende meer’…” De heren laten doorschemeren dat er stevig onderhandeld moest worden om de wensen met betrekking tot de nieuwe kerk verwerkelijkt te krijgen. Ook het bisdom had bedenkingen tegen sommige aspecten van de plannen. Daarom moesten vaker aanpassingen worden doorgevoerd. Extra lastig was de beperkte financiële ruimte. De overgang van de oude naar de nieuwe kerk mocht namelijk geen geld kosten. Met de verkoop van de grond minus de sloopkosten kwam men een aardig eind in de richting. Toch moest actie gevoerd – het motto luidde ‘een parel voor ’t Ven’ - en begunstigers gezocht worden om de begroting helemaal rond te krijgen. Als het over de financiering gaat zegt pastoor Kunnen: “Men heeft ons niets geschonken. We hebben er hard voor moeten werken om het helemaal rond te krijgen. Al hebben we op dit moment nog een tekort, met name dankzij de bijdragen van de begunstigers denk ik dat we ons geen bult meer kunnen vallen als het over de centen gaat.” Over de kerk als liturgische ruimte is ook heel wat te doen geweest. “De uitstraling naar binnen en naar buiten toe was in eerste aanzet volgens het bisdom niet voldoende. Het gekissebis daarover heeft lang geduurd. Gelukkig kwam we in Goedmakers en De Jong blijken het duidelijk met hun pastoor eens te zijn als ze haast lyrisch uitleg geven over de spilfunctie van het altaar dat in lijn staat met doopvont en lezenaar; het tabernakel dat vanuit zijn eigen hoek ook in lijn staat met het altaar; de assen die daardoor ontstaan waardoor een kruisvorm ontstaat; de korrelbetonvloer waardoor kleurpatronen makkelijk aan te brengen waren om de liturgisch objecten een eigen ‘territorium’ te geven maar toch ook weer met elkaar in verband te brengen. “Zo heeft alles samenhang,’ zegt De Jong. “Bezoekers valt dat ook op, zo blijkt uit een reactie als: ‘je ziet dat over alles is nagedacht’. Er is niet alleen nagedacht, maar ook hard gewerkt. Daarbij steekt Goedmakers een categorie parochianen in het bijzonder een pluim op de hoed. “Wij hebben gelukkig nog een behoorlijk aantal vrijwilligers. Die hebben heel wat werk opgeknapt of materiaal geleverd. Zij hebben bijvoorbeeld ook kandelaars en delen van het meubilair gemaakt. Dat heeft toch een besparing van, ik schat, zo’n 30.000 euro betekend.” Waarom de nieuwe kerk pastoor Kunnen zo aanspreekt, kan hij duidelijk verwoorden. “Zoeken naar stilte, verdieping, naar God, daartoe biedt de nieuwe kerk de gelegenheid,” vindt Kunnen. “Het is een warme ruimte waar mensen zich thuis kunnen voelen. Het altaar staat in het midden en de kerkgangers zitten er rond om heen. Om samen het geloof te vieren. Dat alleen al maakt duidelijk dat we geen individualisten zijn, maar dat we saamhorigheid moeten belijden en beleven. Om van daaruit samen te bouwen aan een leefbare wereld.” De grootte van de nieuwe kerk is ook van belang in de visie van pastoor Kunnen. “Door het teruglopend kerkbezoek, voelen kerkgangers zich vaak verloren in een grootse ruimte met veel lege banken. Onze kerk telt zo’n 150 zitplaatsen. Het aantal stoelen passen we aan het aantal kerkgangers aan. Dan ontstaat niet dat gevoel van ‘ik zit in een lege kerk’. Toch een heel verschil met de traditionele kerken. Aan de andere kant kunnen we flexibel zijn als het echt druk wordt. Want dankzij een schuifwand kunnen we een ruimte van De Michaëlkerk maakt integraal deel uit van het MFA. Maar ze houdt een eigen uitstraling. Ook door de kleurrijke raampartij in de voorgevel. Daarin heeft kunstenaar Jan de Kok ** in een rijke symboliek de kern van het bestaan verwerkt. In de toekomst zal dit raam van binnenuit worden aangestraald. Een drie meter brede lichtbak aan de voorgevel zal eigentijds duidelijk maken dat de H. Michaëlkerk zich in ’t Ven een nieuwe plaats heeft verworven. Als dat ook nog zal gebeuren in de harten van de mensen, zal pastoor Kunnen helemaal een tevreden mens zijn. “De kunst is het nu om mensen te inspireren om mee te werken aan het wel en mee te leven met het wee van de gemeenschap hier in ’t Ven.” Op 21 oktober 2007 wordt de nieuwe kerk ingewijd door Mgr. F. Wiertz. De viering begint om 18.00 uur. Meer informatie over het werk van Pim van Dijk: www.bouwenaandekerk.nl Meer informatie over het werk van Jan de Kok in de kerk van 't Ven is te vinden op http://www.jandekok.com/kerken/michael-kerk-in-venlo/ |
Bron: De Sleutel, 30-08-2007