De Verrezen Christus

De Verrezen Christuskerk ligt op een strateneiland in de nieuwbouwwijk Moesel temidden van winkels en andere nutsvoorzieningen. Rondom de kerk liggen wat plantsoenen. De kerk is geen landmark.

Type

Niet-georiënteerd multifunctioneel bakstenen gebouw met platte daken. De stoelen zijn centraal opgesteld.

Bouwgeschiedenis

Noodkerk

Het rectoraat van de Verrezen Christus werd in 1963 opgericht. De geestelijke bediening werd opgedragen aan de Kruisheren. De ‘Moeselkapel’, toegewijd aan O.L. Vrouw van Lourdes, werd als noodkerk in gebruik genomen. In 1965 werd naar ontwerp van bouwkundige H. Lambrichts een noodkerk gebouwd. De uitvoering was in handen van bouwfirma Gebr. Lambrichts uit Weert. De noodkerk lag aan de Christinastraat en bood plaats aan 550 bezoekers. Eind 1972 ging de noodkerk over in handen van een beheerstichting ten behoeve van het verenigingsleven en doet onder de naam Palmenhof dienst als gemeenschapshuis.

Huidige kerk

Het kerkbestuur wenste een niet-monumentale kerk, die aansloot op de omliggende bebouwing van woningen en winkels. De stoelen zouden halfcirkelvormig en iets oplopend opgesteld dienen te worden. Stoelen en het meubilair op het priesterkoor zouden verplaatsbaar worden. De kerk zou bestaan uit een complex van ruimten van verschillende grootte, die bij de kerkzaal betrokken konden worden door middel van schuifwanden, maar ook gelijktijdig voor vergaderingen en ‘hearings’. Verder zouden er met het oog op het multifunctionele gebruik ook toiletten, een garderobe en een keuken ingericht moeten worden. De plannen van architect Coenders werden in april 1970 positief ontvangen. Het werk werd na inschrijving gegund aan aannemersbedrijf Weekers en Bensen NV uit Weert. De kerk werd eind maart 1972 door bisschop Gijsen ingezegend en geconsacreerd.

Veranderingen

Aanvankelijk stond het altaar tegen de wand grenzend aan de Nassaulaan. Later werd het altaar verplaatst in de richting naar zijn huidige positie. Zaal 1 was bij die inrichting definitief bij de kerk getrokken. Bouwkundige veranderingen vonden daarbij niet plaats. Eind 1985 werd de inrichting wederom gewijzigd. Zaal 1 werd door middel van een bakstenen wand definitief afgescheiden van de kerkzaal en tot vergaderruimte ingericht. Het daar aanwezige glas-in-lood van Eggen werd in de tegenoverliggende wand (de achterwand) van de kerkzaal herplaatst.

Exterieur

De kerk heeft twee hoofdingangen. Een aan het Oranjeplein en een aan de Nassaulaan. Beide ingangen zijn ondergebracht in het ‘dienstengedeelte’ van het gebouw, dat lager is dan de eigenlijke kerkzaal. De boeiboorden van dit deel van het gebouw zijn van wit plaatmateriaal, terwijl de boeiboorden van de kerkzaal van zwart gebeitste planken gemaakt zijn. Het dak van de kerkzaal steekt aan vier zijden buiten de wanden uit. Boven elke ingang is een Latijns kruis en het opschrift DE VERREZEN CHRISTUS aangebracht. De ingang aan het Oranjeplein is bereikbaar via enige treden en een hellingbaan. De dubbele houten deur ligt onder een luifel, die als portaal fungeert. Het opgaand muurwerk is in rode baksteen in wild verband opgemetseld. De gevel ter rechterzijde van dit portaal wordt doorbroken door een reeks rechthoekige ramen van diverse breedtes. Aansluitend ligt de sacristie. De gevel aan de Nassaulaan ligt eveneens in een portaal de tweede ingang. De zijgevel van de kerkzaal heeft hier grote raampartijen. De achtergevel van de kerk daarentegen heeft ramen vergelijkbaar met die aan het Oranjeplein. De ramen zijn ter plaatse van glas-in-lood voorzien. Boven deze ramen is de gevel met hout betimmerd gelijk aan de boeiboorden. In de hoek van de kerkzaal en het dienstengedeelte aan de Willem de Zwijgerstraat is een noodingang aangebracht. Het dienstengedeelte heeft grote raampartijen.

Interieur

Zicht op het priesterkoor

Zicht op achterwand met glas-in-lood van Gène Eggen

De kerk betredend via de ingang aan het Oranjeplein komt men uit in een hall die toegang biedt tot de toiletten, de voormalige biechtkamer annex garderobe, keuken en zaal 1. Via een glazen tochtdeur bereikt men de vierkante kerkzaal, die vijf treden lager ligt. Het liturgisch centrum wordt gevormd door een podium, dat de kerk ingebouwd is. Aan weerskanten van het podium staan twee houten pijlers. Deze hebben in tegenstelling tot twee andere, betonnen pijlers geen dragende functie. Op het podium staat een houten altaar en een houten lezenaar. Het tabernakel hangt links van het podium. De stoelen staan in vier blokken voor het altaar. Twee andere blokken staan ter weerszijden van het liturgische centrum. De vloer van de kerkzaal is belegd met bruinrode plavuizen. De zijwanden van de kerkzaal zijn opgetrokken in grijze cementblokken. De achterwand is met zwart gebeitste planken betimmerd. De planken zijn ook gebruikt voor het plafond. De kerkzaal kan bij grote drukte vergroot worden door de schuifwand van zaal 2 open te schuiven.

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).

Orgel

Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)