Voorstelling: taferelen betreffende de Verlossing. Door de voorstelling een grote golf als symbool van de tijd. De vissen zijn de zielen. Links de tijd, rechts de eeuwigheid. In de tijd worstelt de Kerk (het schip van Petrus) met het Kwaad en de dood (het lijden). Het schip is ook symbool van het individu, dat altijd ergens in nood verkeert. Christus is de redder in de nood, die over de golven loopt en Zijn wonden toont als teken van Zijn middelaarschap. Hij is het Lam Gods. In het midden het kruis en het geofferde lam. Op het hoogtepunt der tijd wijst een engel naar de eeuwigheid. Daar voltooit Christus de verlossing. De gelovigen (ecclesia) stijgen als de bruid uit het hooglied op naar de bruidegom (Christus) die als levensboom en levensstroom is uitgebeeld. Christus is ook voorgesteld als rechtsprekende koning met een vlammend zwaard in zijn mond. Recht van Hem staan dood en duivel (slang) die terugdeinzen. Tussen 1989 en 1990 werd het mozaïek gerestaureerd.