Landricus
Ga naar de site van de patroonheiligeGa naar site van het gebouw c.q. de parochie
Parochie/kerkgemeente: | H. Landricus |
Dekenaat/kerkverband: | Susteren |
Soort gebouw: | Parochiekerk |
Plaats: | Echt |
Gemeente: | Echt-Susteren |
Adres: | Vrijthof 2A |
Postcode: | 6101 AP |
Coördinaten: | x: 188616,324, y: 346509,117 |
Rijksmonumentennummer: | 14256 Code: 6101AP-00015-01 |
Kadastrale gegevens: | Echt M 805 |
Architect(en): | |
Kunstenaar(s): | |
Huidig gebruik: | R.K. Kerk, bedevaartskerk H. Edith Stein |
Foto: september 2005
Redengevende omschrijving Rijksdienst voor de Monumentenzorg
St Landricuskerk. Laatgotische bakstenen driebeukige hallenkerk met enkelvoudig koor, XV. Twee westelijke traveeën van het hallenschip en de toren zijn in 1873 door P.J.H. Cuypers toegevoegd. Zijschepen met ingebouwde steunberen. Twee eiken koorbanken, XVII. Vier biechtstoelen, XVIII. Marmeren doopvont, XVII B op latere voet, preekstoel XIX A. Neogotische altaren en communiebank. Houten kruisbeeld, XVI ?, houten beeld van de H. Marcoen, XVII ' terracottabeeld van de H. Franciscus ? XVII ?; 5 grafkruisen. Klokkenstoel met gelui bestaande uit een klok van Henricus, 13de eeuw, diam. 88 cm, een klok van een onbekende gieter, diam. 129 cm, en een klok van Petit en Fritsen, 1928, diam. 79 cm. (Datum: 17-10-1972)
Ruimteijke context
De Landricuskerk ligt aan de grens van het oude centrum van Echt op een lage kerkberg. Voor de kerk ligt een verkeersvrij plein, rondom de kerk ligt het kerkhof.
Type
Geörienteerde driebeukige hallenkerk met driezijdig gesloten koor, aangebouwde sacristie en een gelede toren met traptoren en moderne bekroning.
Bouwgeschiedenis
Het stichtingsjaar van de parochie moet wel teruggaan tot het verblijf van de heilige bisschoppen te Maastricht, dus tot de tijd 400-700. Volgens overlevering werd de kerk gebouwd op een plaats waar eens een heidense tempel stond. De eerste gegevens omtrent een kerk in Echt zijn uit de jaren tussen 928 en 939. Toen schonk Gerberga, zuster van keizer Otto I en dochter van hertog Hendrik van Saksen (vanaf 912), vanaf 919 Hendrik I (de Vogelaar) koning van Duitsland, de patronaatsrechten over de kerk van Echt, de tienden en goederen, misschien zelfs de hele aan haar toebehorende heerlijkheid aan het kapittel van St. Servaas te Maastricht. Misschien heeft Echt aan deze Gerberga zijn eerste grote kerk te danken. Deze was oorspronkelijk toegewijd aan St. Anna, mogelijk ook aan St. Remigius. Ze kreeg St. Landricus als tweede patroon en in 1722 als enige patroon. Die eerste grote kerk was Romaans en gebouwd in mergel. Op de plaats van deze romaanse kerk kwam rond 1477 de huidige laatgotische hallenkerk tegen het bestaande koor uit ca. 1400. In 1873 werd de kerk o.l.v. P.J.H. Cuypers ingrijpend verbouwd, waarbij het schip met twee traveeën naar het westen werd uitgebreid. De romaanse toren werd afgebroken in 1872 en vervangen door de huidige neogotische. In 1944 liepen kerk en toren zware schade op, die in 1946 - met uizondering van de torenspits - werd hersteld. In 1958 plaatste men de hoge betonnen torenbekroning naar plannen van H. Tilmans. Daarin hangt een mogelijk 13e eeuwse klok van meester Henricus. Een brand bracht in 1966 opnieuw grote schade toe. Bij de restauratie zijn de daken nagenoeg in de oude toestand gereconstrueerd. In 1994 is de aardbevingsschade uit 1992 hersteld.
In 2014 werd de Landricuskerk een officiële bedevaartskerk voor de H. Edith Stein.
Exterieur
Foto: september 2005
Tegen de toren staat een H. Hartbeeld en op het kerkhof bevinden zich verschillende hardstenen grafkruisen uit de 17e eeuw.
Interieur
Zicht op het priesterkoor. Foto: september 2005
Zicht op de zangtribune. Foto: september 2005
Het kerkinterieur wordt gedekt door eenvoudige kruisribgewelven. De ruimten tussen de naar binnen gebouwde steunberen bij de zijbeuken zijn overdekt met smalle kruisgewelven. De intereurbeschildering is door H..H.J. Kurvers aangebracht bij de herstelwerkzaamheden in 1994. Tot de inventaris behoren twee 17e eeuwse koorbanken, enkele 18e eeuwse biechtstoelen en een neogotisch vleugelaltaar van H. Picquery (1877), afkomstig uit de jezuïetenkerk te Brugge (in 1987 opgesteld in het koor). Het vieringsaltaar is naar voren gebracht. De kerk heeft prachtige glas-in-loodramen van Jac. Verheyen.
Bron: Monumenten in Nederland: Limburg / Ronald Stenvert c.s. - Zeist: Rijksdienst voor de Monumentenzorg en Zwolle: Waanders Uitgevers, z.j. ISBN 90 400 9623 6
Orgel
Het eind 18e eeuw door Binvignat (Maastricht) geplaatste orgel werd in 1880 verkocht aan de kerk van Ohé en Laak; het huidige driemanuaals orgel werd in 1951 gebouw door Gebr.Vermeulen (Weert), terwijl Schumacher (Eupen, B) in 1975 bovendien een koorpositief plaatste.
Hoofdwerk Positief Zwelwerk Pedaal
Prestant 8’ Spitsgamba 8’ Bourdon 6’ Prestantbas 16’
Quintadeen 8’ Holpijp 8’ Prestant 8’ Subbas 16’
Bourdon 8’ Prestant 4’ Salicionaal 8’ Octaafbas 8’
Octaaf 4’ Fluit 4’ Voix celeste 8’ Gedektbas 8’
Dwarsfluit 4’ Roerquint 2 2/3’ Roerfluit 8’ Koraalbas 4’
Octaaf 2’ Piccolo 2’ Zing.prestant 4’ Quint 2 2/3’
Mixtuur IV-VI Flageolet 1’ Gemshoorn 4’ Bazuin 16’
Trompet 8’ Tertiaan II Nasard 2 2/3’
Kromhoorn 8’ Woudfluit 2’
Terts 1 3/5’
Cymbel IV
Echotrompet 8’
Regaal 4’
Idem (koororgel)
Manuaal Pedaal
Bourdon 8’ Prestant 2’ aangehangen
Pommer 4’ Mixtuur III
Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)