Immanuelkerk

Ruimtelijke context

Foto: Jan Steen

De Immanuelkerk stond aan de rand van de wijk, in de nabijheid van de R.K. Rozenkranskerk en het R.K. buurthuis ‘’t Chalet’. De kerk fungeerde niet al landmark en stond niet op een zichtas.

Type

Bakstenen zaalkerk onder een pannendak met een dakruiter. Licht trad toe door rondboogvensters. De axiale opstelling was gericht op een terzijde staande preekstoel, een centraal geplaatste avondmaalstafel en hiertussen een doopvont.

Bouwgeschiedenis

Noodkerk

Met de komst van vele nieuwe mijnarbeiders aan het begin van de 20ste eeuw kwamen ook meer protestanten naar de mijngebieden. De oude structuren, waarbij vanuit Sittard en vooral vanuit Heerlen de zielzorg werd gedaan, voldeed niet meer. Reeds op 16 maart 1913 werd in Hoensbroek een ‘hulpkerk’ van Sittard in gebruik genomen, die tot de ingebruikname van de Goede Herderkerk in Hoensbroek en de Immanuelkerk te Treebeek in gebruik bleef.

Kerk

Reeds in 1939 lagen er plannen om de gemeenten te splitsen en tot nieuwe vestigingen over te gaan, maar de oorlog stopte de uitvoering. Na de oorlog kwamen de plannen weer ter tafel en de Synode besloot tot het splitsen van de gemeente in Hoensbroek en Treebeek. In beide wijken startte de voorbereidingen voor de bouw van een eigen kerk. In overleg met de gemeente kwam een terrein beschikbaar, dat vrijwel naast de toekomstige R.K. kerk lag. Als architect werd J.G.A. Heineman uit Velp aangesteld.  De eerste steen werd gelegd op 9 maart 1955 en op 10 december 1955 kon de kerk in gebruik worden genomen. Hierbij waren ondermeer de buurman, bouwpastoor Vondenhoff van de O.L.V. van de H. Rozenkransparochie en vertegenwoordigers van de Baptistengemeente en de Gereformeerde gemeente.

Veranderingen

Als gevolg van de Samen-op-Weg-beweging werd in 1993-1994 besloten om met Treebeek, Brunssum, Hoensbroek en Nuth samen te gaan en een nieuw kerkgebouw te gaan plaatsen. In 1993 waren de onderhandelingen met de buurkerk, de O.L.V. van de H. Rozenkrans, over overdracht in volle gang. De prijs, die werd bedongen werd door het kerkbestuur echter veel te hoog bevonden en de verkoop ging niet door. Hierop werd besloten de grond te behouden en de kerk te vervangen. De opbrengsten van de verkoop van andere samengevoegde kerken kwamen de bouw ten goede. De nieuwe Pelgrimskerk kwam op de plaats te staan van de Immanuelkerk. Als gevolg hiervan werd ook de Immanuelkerk gesloopt. In 1998 werd de nieuwe Pelgrimskerk in gebruik genomen.

Exterieur en interieur

De kerk was gedekt door een overstekend zadeldak met blauw gesmoorde Hollandse pannen. Hemelwater werd afgevoerd door mastgoten. De voorgevel werd slechts doorbroken door een dubbele houten deur onder een korfboog met natuurstenen inzetstukken. De zijgevels werden doorbroken door rondboogvensters. Aan de rechterzijde van de kerk stond een zijbeuk onder een lezenaarsdak. Hierin werd licht toegelaten door rechte ramen. De axiale opstelling was gericht op een aan één zijde ingesnoerd koor, waar een terzijde staande preekstoel, een centraal geplaatste avondmaalstafel en hiertussen een doopvont geplaatst waren.

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).

Zie ook: http://www.rijckheyt.nl/sjablonen/rijckheyt/pagina.asp?subsite=100&pagina=363