O.L. Vrouw van de Heilige Rozenkrans

Foto: maart 2006

Ruimtelijke context

De Onze Lieve Vrouw van de H. Rozenkranskerk markeert de ingang van de wijk langs de doorgaande weg. Naast de kerk staat het voormalige parochiehuis en de Pelgrimskerk.

Locatie

Type

De niet-georiënteerde bakstenen zaalkerk heeft een kleine zijbeuk, ruime narthex en een campanile, alles onder platte daken. De axiale opstelling is op een altaarensemble gericht, dat reeds voor Vaticanum II een vieringaltaaropstelling kende.

Bouwgeschiedenis

Noodkerk

In 1953 werd in de nieuwbouwwijk ‘De Hemellichamenbuurt’ een rectoraat gesticht. A.F.J.H. Vondenhoff werd de rector, maar reeds in het jaar ervoor was hij al met zijn werkzaamheden begonnen, getuige de twee namen, die hij in gedachten had. De inmiddels bekende naam, maar ook ‘De Goede Herder’, omdat deze naam bij protestanten zeer herkenbaar zou zijn. De wijk zou immers voor een deel ook met inwoners van andere denominaties gevuld worden. Maar op bisschoppelijk advies werd alsnog gekozen voor de Mariale naamgeving. De wijk kwam nabij de Staatsmijn Emma te liggen en zou voornamelijk door mijnbeambten bewoond gaan worden. Zowel deze als de bisschop gaven te kennen, dat een eigen kerk wenselijk was, opdat de beambten niet samen met het lagere personeel ter kerke hoefden te gaan. (De heer P. Derks, vergaderleider van de Vrijwilligers van deze kerk merkte in maart 2007 hierbij het volgende op: Deze zinsnede klopt niet. Er was gewoon weer een nieuwe wijk ontstaan. En bij elke wijk behoorde toentertijd een kerkgebouw. Dat er voornamelijk beambten woonden, doet niet terzake. Ook als er voornamelijk lager personeel had gewoond, zou de kerk er óók gekomen zijn.) In 1953 kwam de noodkerk, naar bestek en tekening van architect J. Drummen, gereed aan de Komeetstraat. Het was een houten gebouw met stalen spanten onder een zadeldak. Aan weerszijden van het koor stonden uitbouwen voor zangtribune en sacristie. Op het dak stond een dakruiter. In 1958 was een gedeelte in gebruik genomen als kleuterschool, de rest als vergader- en verenigingsgebouw. Na 1973 was er een kledingwinkel in gevestigd.

Huidige kerk

F.P.J. Peutz werd als architect aangezocht. De eerste spade werd gestoken op 29 november 1956, gevolgd door de eerste steenlegging met oorkonde op 31 maart 1957 door deken Beel. Hij deed ook de inwijding op 22 december 1957. De consecratie geschiedde door op 11 september 1960 door Mgr. Moors. In 1966 werd het rectoraat tot parochie verheven. De kritiek op het ontwerp van Peutz was niet onverdeeld positief. Vergelijkingen met neobarok en het verwijt, dat deze kerk, samen met de [*]H. Martinuskerk te Urmond, vooral gebrek aan inspiratie zouden vertonen, voerden de boventoon.

De naam "Onze Lieve Vrouw van de Heilige Rozenkrans", is gekozen door de toenmalige bisschop Lemmens. Het parochiefeest wordt gehouden op 7 oktober verwijzend naar de slag bij Lepanto 1571: zie o.a. http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Lepanto  "Aan christelijke zijde werd de overwinning toegeschreven aan het bidden van de Rozenkrans door zowel het niet-strijdende volk als de krijgsmacht. Na de slag stelde Paus Pius V officieel op 7 oktober een feestdag in als gedachtenis van de overwinning op de Turken. Hierdoor gold vanaf dan de maand oktober als Rozenkransmaand binnen de Rooms-katholieke Kerk.

Veranderingen

In 1974 werd de doopkapel verbouwd tot dagkapel. Tevens werden de biechtstoelen verplaatst en twee ervan verbouwd: één tot achterwand en altaar in de dagkapel, de andere tot toegang vanuit de kerk. Sinds 1981 is ook de zijbeuk, vooral ’s zomers, in gebruik als dagkapel. In 1990 was de kerk te groot geworden, maar het parochiële leven was nog zo goed, dat besloten werd tot heropbouw van de parochie, temeer omdat sinds 1989 een samenwerkingverband met de H. Geestparochie in Brunssum was aangegaan. De ruimte boven de sacristie werd opgeknapt en ingericht voor vergaderingen en repetities. In 1993 kreeg de kerk een grondige opknapbeurt. Dit ondanks de verregaande samenwerking met de parochies van H.H. Geest, Barbara en Onbevlekt Hart van Maria.

Nieuwe veranderingen (geregistreerd 12-04-2006 naar informatie van de heer L. Verhoeven)

* De drie deuren van narthex naar kerk, zijn op gezag van de brandweer, vrijgemaakt. En daarom zijn de 2 biechtstoelen die voor de linker en rechterdeur stonden (vanuit de kerk gezien) weer terug naar hun meer oorspronkelijke plaats links en rechts achterin de kerk tegen de buitenmuren.

* Sinds ongeveer 2 à 3 jaar zijn de communiebanken weer terug op hun plaats om mensen de gelegenheid te bieden weer geknield de H. Communie te kunnen ontvangen.

* De al genoemde zijkapel is vernieuwd en s'winters d.m.v. gordijnen afgesloten van de kerk en apart verwarmd.

* Men is bezig achter de rechtervoordeur in de narthex een "aanbiddingskapel" met zicht op priesterkoor en tabernakel te maken, naar gratis ontwerp van architecte Mw. Beckers uit Amstenrade.  

Eind 2000 is er samen met het kerkbestuur een plan gemaakt "Hoop & Vertrouwen" - en ontstond er een groep vrijwilligers en worden er samen met het kerkbestuur diverse zaken projectmatig aangepakt. Er is al sprake van een duidelijke groei van het aantal actieve parochianen.

Op 31 augustus 2010 zou de kerk desondanks aan de eredienst onttrokken worden. Door het vele bezwaar werd dit besluit uitgesteld maar op 1 september 2013 gebeurde dit alsnog.

Sinds 2016 heeft het gebouw een herbestemming gekregen en is er een sportschool in gevestigd.

Exterieur

Foto: maart 2006

De kerk is opgetrokken in baksteen, die in wild verband is verwerkt. Het schip steekt boven de zijbeuk aan de linkerzijde en de narthex aan de voorzijde uit. Links op de hoek staat de ongelede en met rechthoekige galmgaten geopende toren. De gehele kerk is voorzien van platte daken en rechte ramen. Toren, narthex en zijbeuk zijn gescheiden door zeer brede dilatatievoegen. De ingang van de kerk bestaat uit drie dubbele houten deuren in de narthex, gemarkeerd door halfronde betonnen luifels en een zware betonnen lijst. Het schip wordt geopend door een raampartij aan de ingangszijde en door ramen in de rechterzijgevel. Aan de rechterzijde ook staan enkele steunberen. Het koor wordt verlicht doordat de ramen doorlopen naar beneden. Aan de linkerzijde staat de zijbeuk, die met vierkante ramen wordt geopend. Het schip is hier gesloten, alleen ongelegde steunberen doorbreken het vlak. Naast het koor is de sacristie geplaatst. In de oksel van sacristie en beuk bevindt zich een uitgebouwd portaal met een dubbele houten toegangsdeur, de zijingang, die buiten gebruik is gesteld. De achtergevel is geheel gesloten.

Interieur

Zicht op het priesterkoor

Zicht op de zangtribune

De kerk wordt betreden door een narthex, die aan de rechterzijde schaars wordt verlicht door twee ramen en door bovenlichten boven de deuren. Boven de narthex ligt de zangtribune, die met een horizontaal holwelvende muur uitsteekt in de kerk en is voorzien van een houten balustrade. De zangtribune ontvangt licht uit drie naast elkaar geplaatste ramen in de achtergevel. Tegen twee van de drie tochtdeuren zijn biechtstoelen geplaatst. Een derde biechtstoel is verbouwd tot ingang van de tot dagkapel verbouwde doopkapel. Deze kapel wordt verlicht door enkele rechte vensters en is met de narthex verbonden door een gang. Rechts van de narthex ligt een devotie kapel met één raam afgescheiden door een segmentboog. De kapel is bereikbaar via het schip. De kerk heeft een vloer van leisteen en gestuukte muren. Aan de rechterzijde zijn de ramen gevat in een porisostenen muur. Het plafond is een uit beton opgebouwd kinder- en moerplafond in een segmentboog. Boven de scheiding met het presbyterium liggen twee moerbalken. Links ligt de zijbeuk, afgescheiden door kolommen. Daarboven is de muur gesloten en bekleed met geluidsisolatietegels. De zijbeuk ontvangt licht uit vierkante vensters. Een zijaltaar staat naast de deur van de zij-ingang. Het presbyterium ligt over de gehele breedte van de kerk en wordt gescheiden door een trappenpartij, waarin twee opstaande delen de ambones markeren. Het vieringaltaar staat op een centraal gelegen supedaneum, dat doorloopt naar het sacramentsaltaar. Dit laatste wordt omgeven door een tegen de muur geplaatst betonnen retabel. Rechts van het koor treedt licht binnen door tot op de vloer doorlopende ramen.

In augustus 2006 is een bidkapel geopend in de rechter ingang. Via deze kapel kan men door een rond venster de kerk bewonderen.

Foto: augustus 2006

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003 en drs. Leo M. Verhoeven, coördinator vrijwilligers).

Zie ook: http://www.rijckheyt.nl/sjablonen/rijckheyt/pagina.asp?subsite=100&pagina=428

Orgel

In 1958 plaatste Verschueren Orgelbouw (Heyhuyzen) een unit-orgel.

Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)