Zuidzijde. Foto F. van Galen

Redengevende omschrijving Rijksdienst voor de Monumentenzorg

St. Dionysiuskerk. Gelegen op een steile punt van de hoge oever van het winterbed van de Maas, op de plaats van een Frankische burcht. Schip en smaller koor, XV, oostelijke toren, na 1515, en westelijke uitbreiding uit 1916-'18 van P.J.H. Cuypers. Overwelving van de romaanse gedeelten, XIII. Inventaris: o.a. romaanse doopvont, kerkbanken. Houten beelden: kleine calvarie, ca. 1606; Mariabeeld, XVII; H. Hubertus, XVIII; H. Petrus en H. Paulus, ca. 1700; enige figuren van een renaissance-altaar; mensa (in krocht) en 3 grafkruisen (1558, 1616 en 1618). Klokkenstoel met gelui bestaande uit een klok van anonieme gieter, 1622, diam. 56 cm  en een klok van C. Deforest, N. Simon en C. Drouot, 1790, diam. 64 cm. (Datum: 21-01-1970).

Ruimtelijke context

De kerk ligt op een verhoging tussen weg en Maas om ze tegen hoog water te beschermen.

Locatie

 

Type

Zaalkerk met een lager middendeel en een toren van drie geledingen met ingesnoerde spits.

Bouwgeschiedenis

Rond 1100 verrees hier een eerste stenen kerk met recht gesloten koor. Het nog bestaande romaanse koor werd opgetrokken uit maaskeien en heeft op de hoeken kolenzandsteenblokken. Opmerkelijk zijn de banden aan de oostzijde, waarin ronde bakstenen tegels uit een Romeins hypocaustum zijn verwerkt. Door de schurende werking van de Maas stortte de Romeinse toren in. Aan de oostzijde, tegen het romaanse koor, verrees in 1515 de huidige laat-gotische bakstenen toren. In de toren hangt een klok uit 1622. Op enkele muurresten na werd het oude schip in 1916-'17 vervangen door een nieuw schipdeel met aangebouwde koorpartij, voorzien van kinderkapel, sacristie en crypte. Deze neoromaanse bouw naar ontwerp van P.J.H. Cuypers werd met veldkeien bekleed. Twee nog overgebleven laat-13e eeuwse achtdelige, vroeggotische ribgewelven in het oude schipdeel werden vernieuwd. Het romaanse koor heeft men toen tevens als schip in gebruik genomen.

Exterieur

Ingang (oostzijde). Foto: augustus 2008

Zie bouwgeschiedenis. Het kerkhof rondom de kerk is uitgevoerd als een etagebegraafplaats met enkele 17-19e eeuwse grafkruisen en een exemplaar uit 1558.

Interieur

Zicht op het priesterkoor. Foto: augustus 2008

Zicht naar achteren. Foto: augustus 2008

De kerk bevat een vierkant romaans hardstenen doopvont (12e eeuw). De hoofd- en zijaltaren dateren uit ca. 1918, evenals de schilderingen in de kinderkapel door H. Willebeek Lemaire. De gebrandschilderde ramen zijn van J. Nicolas  en H. Levigne.

Bron: Monumenten in Nederland: Limburg, Waanders Uitgevers, Zwolle en Rijksdienst voor de Monumentenzorg, Zeist.

Orgel

In 1964 plaatste Verschueren Orgelbouw (Heythuyzen) in deze kerk een eenmanuaals unit-orgel.

 

Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)

Informatie over en foto's van dit kerkgebouw zijn ook te vinden op http://www.loegiesen.nl/toponiemen/Dionysiuskerk_Asselt.htm