Hiëronymus en Antonius

Foto: april 2007

Ruimtelijke context

De Hiëronymus en Antoniuskerk ligt met de pastorie op een oude, omgrachte veldschans aan de rand van de buurtschap Laar. De geplande toren is nooit gebouwd en derhalve kan de kerk niet als landmark gelden.

Type

Georiënteerde, bakstenen basiliek met rondboogvensters en een rechtgesloten priesterkoor. Een toren ontbreekt. De banken zijn axiaal opgesteld.

Bouwgeschiedenis

Het rectoraat van de H.H. Hiëronymus en Antonius werd op 4 april 1944 opgericht. Tot pastoor werd L.C.H. Obers benoemd, later opgevolgd door P.J. Deckers. Architect Franssen had eind 1944 al een schetsplan gemaakt voor de bouw van een kerk met pastorie. De kerk werd in mei 1948 aanbesteed. Laagste inschrijver was de firma Schroën en Zonen te Roermond. De eerste steenlegging vond plaats op 5 september 1948. Een verzoek van pastoor Deckers in november 1948 om ook de toren, doopkapel e.d. met het oog op de voortgang der werkzaamheden meteen te bouwen werd niet gehonoreerd. De inzegening vond plaats op 10 april 1949. De toren is er niet meer gekomen. Het feit, dat de kerk onvoltooid bleef, is wellicht de reden dat de kerk nooit geconsacreerd is.

Exterieur

Foto: april 2007

De westgevel van de kerk wordt gekenmerkt door vijf dichtgemetselde rondbogen, die in een later stadium de verbinding moesten vormen tussen het schip en de zijbeuken met de toren, doopkapel en ingangspartij. Voor het dichtzetten van de bogen is een ander soort baksteen gebruikt, waardoor de boogconstructies geaccentueerd worden. Als ingangspartij fungeert een bescheiden portaaltje waarin een dubbele houten deur hangt. Het portaal is afgedekt met een lessenaardak. Boven het portaal doorbreken twee gekoppelde rondboogvensters de gevel. De topgevel wordt bekroond met een clocher-arcade. De kerk is opgetrokken in rode baksteen die in kruisverband verwerkt is. Alle daken van de kerk en de sacristie zijn belegd met blauwe Hollandse pannen. De noord- en zuidgevel zijn identiek uitgevoerd. De zijbeuken zijn ter hoogte van de westgevel tamelijk breed, omdat ter plaatste de biechtstoelen uitgebouwd zijn. Vervolgens worden de zijbeuken weer smaller. Middenschip en zijbeuken tellen vijf traveeën. De zijbeuken worden door met dakpannen afgedekte steunberen geleed. Per travee is hier een rondvenster aangebracht. De lessenaardaken van de zijbeuken sluiten tegen de lichtbeuk van het middenschip aan. In de lichtbeuk zijn in elke travee gekoppelde rondboogvensters aangebracht. De koorpartij verheft zich circa een meter boven het middenschip. Het koor is rechtgesloten. Onder de daklijst doorbreken drie gekoppelde rondboogvensters het muurvlak. In de sluitmuur is een rondvenster aangebracht dat voorzien is van maaswerk bestaande uit drie ringen. De sacristie staat haaks op de zuidgevel van het koor. Het zadeldak is geknikt.

Interieur

 Zicht op het priesterkoor

 Zicht naar achteren

Vanuit het voorportaal biedt een dubbele tochtdeur toegang tot het middenschip. Het middenpad leidt van daaruit naar het priesterkoor. Het interieur van de kerk is uitgevoerd in schoon metselwerk. De bakstenen zijn dezelfde als die van de buitenmuren. Zij zijn eveneens in kruisverband verwerkt. De vloeren van schip en zijbeuken zijn belegd met terracottategels. Links achter in de kerk staat nog een ingebouwde biechtstoel. De biechtstoel ter rechterzijde is verdwenen. Ter plaatste staat thans de doopvont. De zijbeuken zijn feitelijk processiegangen. Vijf ronde scheibogen markeren de overgang tussen schip en zijbeuken. De bogen spruiten voort uit rechthoekige pijlers. Tegen de pijlers zijn in het schip tufstenen consoles aangebracht, waarop de muurpijlers staan die de dakspanten van de open dakstoel dragen. De ramen zijn gesloten met non-figuratief glas-in-lood in de kleuren geel en groen. Links van het koor staat het zijaltaar, dat toegewijd is aan Maria. De overgang van schip naar koor wordt aangegeven door de communiebank, die een trede hoger staat dan het vloerniveau van de kerk. De vloer van het koor is belegd met crèmekleurige keramische tegels. Het houten vieringaltaar staat twee treden hoger dan de communiebank. Het sacramentsaltaar staat op een zwart hardstenen supedaneum, dat thans deels door een houten ombouw aan het zicht onttrokken is Rechts van het koor is de doorgang naar de sacristie. Eveneens rechts kan via een doorgang de preekstoel, die voorzien is van een hekwerk, betreden worden.

(Bron: Dr A. Jacobs en Drs. A.A. Wiekart – Kerken na 1940. Inventarisatie en waardenstelling kerkelijke bouwkunst na 1940 –Roermond – Stichting Monumentenhuis Limburg, 2003).

Orgel

Bron: G.M.I.Quaedvlieg – Orgeldocumentatie Limburg (Stadsbibliotheek Maastricht)